Kom met een antwoord op Youtube’s Copyright School
Afgelopen zaterdag wijdde ik een blogpost aan Youtube’s ‘educatievideo’ inzake auteursrecht en fair use. Deze (hoogstwaarschijnlijk door druk van de entrainmentindustrie) gekleurde kijk op de zaak heeft geleid tot een reactie van de Amerikaanse digitale burgerrechtenorganisatie Public Knowledge. Zij dagen videomakers uit een filmpje te maken met als uitgangspunt:
can you make a better video than YouTube that explains both what you can and can’t do with copyrighted content?”
Helaas kunnen alleen Amerikaanse ingezetenen een reactie inzenden, maar de resultaten zullen ongetwijfeld publiekelijk beschikbaar komen. Ik kan me voorstellen dat deze filmpjes bijvoorbeeld een mooi onderdeel kunnen vormen voor KoppieCopy.
Past Youtube voor de auteursrechtmaffia?
Zo, dat is ineens een heel andere toon van Youtube. “Pas op!”, lijkt het devies. Het lijkt mijlenver verwijderd van dat wat Margaret Gould Stewart verkondigde in haar TED-lezing over Youtube’s Content ID systeem: delen loont. Zelfs Youtube lijkt dus gevoelig voor de grijze pakkenterreur van de auteursrechtmaffia. Kan gezien de toon van het instructiefilmpje niet anders concluderen.
Open brief tegen verlenging auteursrechttermijn
Dankzij een stevige lobby van de entertainmentindustrie zijn zowel Denemarken als Tsjechië voorstander van een verlenging van de Europese auteursrechttermijn met 20 jaar. Hiermee is een theoretische meerderheid binnen het Europees Parlement behaald. Op 11 april staat de verlenging op de agenda van de Legal Affairs Committee van het Parlement (JURI). Voor instellingen die zich sterk maken voor het verspreiden van cultureel erfgoed (bijvoorbeeld archieven en bibliotheken) heeft dit verstrekkende en financieel nadelige consequenties. Werken blijven namelijk 20 jaar extra achter slot en grendel, enkel en alleen om aan te verdienen. En dat is niet het primaire doel van het auteursrechtstelsel. Dat staat namelijk wel een eerlijke vergoeding voor, maar bepaalt dat werk na deze termijn publiekelijk beschikbaar komt. Dit om innovatie en de totstandkoming van nieuwe werken te bevorderen.
Onderstaand een open brief van vertegenwoordigers van vier toonaangevende centra voor onderzoek naar intellectueel eigendom die het voorstel daarom ook ten stelligste afkeuren:
One of the worst policies left by the last government was a decision to support a proposed EU Directive, extending the copyright term for sound recordings from currently 50 years to 70 years. If there was a policy designed to suppress social and commercial innovation, retrospective term extension would be your choice. The goods have already been produced, investments recouped.
On the European Commission’s own figures, 96% of the gains from extension will be a windfall to the major record companies and the best–selling performers. The results of extension are simply less competition, higher costs to consumers, and removing access to archive material.
After a two year period in which the Directive was blocked on the Council of the European Union by a minority of countries (including the Benelux, and several Scandinavian and East European countries), the legislation has now made a surprising return. On Tuesday 12 April, a fast track procedure through the European Parliament will begin with a vote in the legal affairs committee (JURI). Thus the UK’s position once again will become crucial.
The government has commissioned an Independent Review of Intellectual Property and Growth which is due to report at the end of April [Hargreaves Review, as reported on these pages, consultation period closed 4 March – http://www.ipo.gov.uk/ipreview.htm]. This is an opportunity to show how seriously the UK is taking evidence–based policy.
Professor Martin Kretschmer, Director, Centre for Intellectual Property Policy & Management, Bournemouth University; Professor Lionel Bently, Director, Centre for Intellectual Property and Information Law, University of Cambridge; Professor Bernt Hugenholtz, Director, Institute for Information Law, University of Amsterdam; Prof. Dr. Reto Hilty, Director, Max Planck Institute for Intellectual Property and Competition Law, Munich.
Meer informatie over het voorstel is hier te vinden.
Tranendal: voorstel downloadverbod en verlenging auteursrechttermijn
Staatssecretaris Teeven heeft zijn best gedaan op een brief met auteursrechtspeerpunten, maar wenst hierover geen lastige vragen te beantwoorden.
Acta leek een stille dood gestorven, maar niets lijkt, gezien een reeks recente gebeurtenissen met betrekking tot auteursrecht en de handhaving daarvan, minder waar. Zo ontstond er terechte ophef over de aanstelling van voormalig IFPI-lobbyiste Maria Martin-Prat als eindverantwoordelijke voor het Europese auteursrechtenbeleid. Zorgelijk, zeker nu er vorige week al is gepleit voor een verlenging van de auteursrechttermijn met minimaal 20 jaar (van 50 naar 70 of zelfs 95 jaar). Dat dit voorstel door een werkgroep van Europese academici (Copyright extension is the enemy of innovation) beargumenteerd regelrecht naar de prullenbak werd verwezen (of beter gezegd: werd genegeerd) is op zich al schrijnend genoeg. Maar het kan nog erger: in de Speerpuntenbrief auteursrecht 2011 (zie onder) die staatssecretaris Fred Teeven vandaag naar de Kamer stuurde staat promptverloren precies het omgekeerde:
Het auteursrecht moet bijvoorbeeld nieuwe creatieve toepassingen van oude werken stimuleren.”
Dat de lobby van de entertainmentindustrie zijn vruchten afwerpt (bovenstaande quote zou zo maar van iemand als Tim Kuik kunnen zijn) is dus duidelijk. Met enig historisch besef of een vooruitziende blik heeft het evenwel niets meer te maken. Het is eigenlijk in- en intriest dat het, en ik hoor het mezelf zeggen, nu ook in Nederland gewenst Kabinetsbeleid is. De maatregelen lijken namelijk zo sterk ingegeven door internationale druk van machteloze maar kapitaalkrachtige entertainmentbizz dat enig vertrouwen in een weloverwogen modern ict- en innovatiebeleid bij mij razendsnel vervliegt. En dat zeker wanneer digitale burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom vanmiddag de toegang werd ontzegd tot de persconferentie van Teeven. Kritische vragen (waarvan hij dus ongetwijfeld weet dat ze terecht zijn) worden blijkbaar niet gewenst.
Over piraterij en diefstal
Zo eenvoudig kan je het dus maken: stel je voor dat je auto is gestolen, maar er ’s morgens nog steeds staat. Geweldig.
bron: Agnostic, Maybe
Eerlijk zullen we alles delen?
Een vaste afspraak in mijn RSS-reader is de site van Glyn Moody. Hierop trof ik vanmorgen onderstaande presentatie over (de waanzin van?) intellectueel eigendom, auteursrechten, patenten, ACTA etc. Een goed verhaal.
Vodpod videos no longer available.
Getty Images stuurt onterecht gepeperde rekening
Dat zou toch een ontzettende flater geweest zijn: het in het kader van de Week van de Mediawijsheid ongeoorloofd gebruiken van een auteursrechterlijk beschermde afbeelding. Onderstaande brief van Getty Images wil ons dat echter wel doen geloven. En of we dus binnen 21 dagen € 1.119,25 willen overmaken. Mocht Getty het bij het verkeerde eind heeft dienen wij dat aan te tonen met een geldige licentie.
Inmiddels blijkt dat het comunicatiebureau dat verantwoordelijk was voor het publiciteitsmateriaal wel degelijk een geldige licentie afsloot. Dat roept natuurlijk wel de vraag op hoeveel personen en/of instellingen toch maar betalen, al was het alleen maar vanwege de stelligheid waarmee beweerd wordt dat er sprake is van onrechtmatig gebruik en overtreding van de auteurswet. Ik begreep dat mijn bibliotheek niet de enige is die deze brief gekregen heeft en dat geeft deze zaak wel een raar smaakje.
Bibliotheken kunnen hun nek uitsteken met KoppieCopy
Martijn Arnoldus van Creative Commons Nederland introduceert het programma.
Bijna een jaar geleden schreef ik de korte blogpost De positieve insteek van KoppieCopy. Vanwege een drukke agenda kon ik toendertijd niet aanwezig zijn bij de startbijeenkomst, maar vandaag was ik wel in staat het seminar Auteursrecht in de klas in Amsterdam bij te wonen. De essentie van KoppieCopy is leerlingen uit het VO en MBO duidelijk te maken dat het werken met digitale content in lang niet alle gevallen verboden is. Wat dat betreft al een heel prettig signaal afgezet tegen de voortdurende stroom van negatieve berichtgeving, bijvoorbeeld afkomstig uit de kokers van de Brein’s van deze wereld. In drie stappen, leren, remixen en delen, komen leerlingen spelenderwijs in aanraking met de theorie en vraagstukken omtrent auteursrecht. Daarnaast gaan zij zelf praktisch aan de slag met publieke content om dat materiaal op hun beurt weer beschikbaar te stellen voor anderen. Al het materiaal valt daarmee onder de GelijkDelen-licentie van Creative Commons.
Ik bezocht de dag omdat ik voornemens ben het programma vanuit de bibliotheek aan te bieden aan het onderwijs. Omdat auteursrecht namelijk zo nauw verwant is aan mediawijsheid vind ik het niet meer dan voor de hand liggend dat bibliotheken hierin een voorname rol spelen. Mijn inschatting is daarnaast dat het ’t onderwijs ontbeert aan voldoende kennis en mankracht om dit onderwerp op een goede manier in te bedden in het lesaanbod. En laten we wel wezen: auteursrecht en bibliotheken gaan natuurlijk hand in hand, zij het vandaag de dag vooral op een negatieve manier (het niet kunnen aanbieden van bijvoorbeeld ebooks, streaming diensten etc.) KoppieCopy is daarmee ook een mooie manier om onze nek uit te steken en aantoonbaar te maken dat het digitale domein ook óns domein is. Een positief signaal dus, wat ook wel eens mag in het huidige tranendal van bezuinigingen en onbegrijpelijke digitale restricties.
The eBook User’s Bill of Rights #ebookrights
Eén op één overgenomen van Agnostic, Maybe, The eBook User’s Bill of Rights. Ik onderschrijf het voor de volle honderd procent.
The eBook User’s Bill of Rights is a statement of the basic freedoms that should be granted to all eBook users.
The eBook User’s Bill of Rights
Every eBook user should have the following rights:
- the right to use eBooks under guidelines that favor access over proprietary limitations
- the right to access eBooks on any technological platform, including the hardware and software the user chooses
- the right to annotate, quote passages, print, and share eBook content within the spirit of fair use and copyright
- the right of the first-sale doctrine extended to digital content, allowing the eBook owner the right to retain, archive, share, and re-sell purchased eBooks
I believe in the free market of information and ideas.
I believe that authors, writers, and publishers can flourish when their works are readily available on the widest range of media. I believe that authors, writers, and publishers can thrive when readers are given the maximum amount of freedom to access, annotate, and share with other readers, helping this content find new audiences and markets. I believe that eBook purchasers should enjoy the rights of the first-sale doctrine because eBooks are part of the greater cultural cornerstone of literacy, education, and information access.
Digital Rights Management (DRM), like a tariff, acts as a mechanism to inhibit this free exchange of ideas, literature, and information. Likewise, the current licensing arrangements mean that readers never possess ultimate control over their own personal reading material. These are not acceptable conditions for eBooks.
I am a reader. As a customer, I am entitled to be treated with respect and not as a potential criminal. As a consumer, I am entitled to make my own decisions about the eBooks that I buy or borrow.
I am concerned about the future of access to literature and information in eBooks. I ask readers, authors, publishers, retailers, librarians, software developers, and device manufacturers to support these eBook users’ rights.
These rights are yours. Now it is your turn to take a stand. To help spread the word, copy this entire post, add your own comments, remix it, and distribute it to others. Blog it, Tweet it (#ebookrights), Facebook it, email it, and post it on a telephone pole.
To the extent possible under law, the person who associated CC0 with this work has waived all copyright and related or neighboring rights to this work.
Neil Gaiman omarmt het web
Org.blog volg ik al een tijdje, maar op onderstaande video van auteur Neil Gaiman moest ik gewezen worden door een post op Boing Boing. En gelukkig maar, want Gaiman vertelt een goed verhaal. Zijn stelling is dat makers het internet niet moeten vrezen, maar juist moeten omarmen, ook als dat leidt tot het ‘illegaal’ verkrijgen van content. Het tegendeel is waar volgens Gaiman:
Nobody who would have bought your book is not buying it because they can find it for free. What you’re actually doing is advertising. You’re reaching more people. You’re raising awareness.”
Misschien zou Ronald Giphart het ook op die manier kunnen bekijken, in plaats van twitterstellingen als deze te poneren?
Muziek & de bibliotheek 
leave a comment